Kopulo

En gramatiko, kopulo (de la latina copula = "unio", "ligo") estas parto de kompleksa predikato noma, vorto aŭ vortgrupo liganta la subjekton de frazo kun la predikativo.

En Esperanto kaj en multaj aliaj lingvoj kopuloj estas finitivaj verboj, precipe la finitivoj de esti, iĝi ktp. Tial en la gramatikoj de tiaj lingvoj oni kutimas nomi kopulon ligverbo, termino radikŝpara, pli klara kaj malpli malbela ol la false sufiksa kopulo.